Τι θλιβερό φεγγάρι θεέ μου
τι ομορφιά
πώς να το κατασπαράξω;
Κοίτα πως ανατριχιάζει η θάλασσα
την ώρα που λιώνει το κύμα.
Τι φεγγάρι τι έρωτας.
Κι ο βωμός ο άσπιλος βωμός
ζωντάνεψε το καλοκαίρι
που ξεχύθηκε το Φως.
Τι θλιβερή γυναίκα
να εισχωρούν όλα τ' αστέρια
να της φωτοβολούν τη σάρκα
κι αυτή σαν έτοιμη από καιρό.
Τι θλιβερό φεγγάρι θεέ μου
να αγαπάς να αγαπιέσαι
να μην αντέχεις το θαύμα.
Αράπη Σ. Ελένη
(Ανεμόεσσα Σκέψη)
