μαστιγωνουν την σκεψη
γονυπετη τη σερνουν
την περιγελουν...
Ορθωνουν σπαθια
ξεριζωνουν το προσωπο
το διαμελιζουν...
Και εσυ στεκεις εκει
μονοφθαλμος,
αομματος,
σακατης,
να παρακαλας
να οικτιρεις
το χαμενο σου προσωπο
να ενωσεις...
Βδελες το βεβηλωσαν
Μισο το αφησαν
Και το αλλο
τι τραγωδια !
Σου χαμογελα...
Φερτε μου
εναν καθρεφτη
ενα ποταμι
μια θαλασσα
να με δω...
Δώσ΄ μου
χωμα και δακρυα
το κλαμα μου να ζωγραφισω
Κλαμα και γελιο
ο κλαυσιγελως ενωμενος...
Ανθρωπος Εγω!
Ανεμοεσσα...
Φωτογραφια: Γλυπτο του ζωγραφου και γλυπτη Vangelis Rinas
